ฝันหวานก่อนตื่นที่ชื่อ “หาดน้ำใส”
“ปิดเทอม” ถ้าให้เปรียบเทียบก็คงเหมือนการนอนหลับ
ช่วงเวลาพักผ่อนที่บางทีก็ว่างเปล่าบางทีก็เต็มไปด้วยเรื่องต่างๆมากมาย
เพียงแต่ในตอนหลับเราเรียกว่าความฝัน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนปิดเทอมนั้นเราเรียกความทรงจำ แน่นอนว่าความฝันนั้นมีจุดจบ ปิดเทอมเองก็เช่นกัน
ในช่วงท้ายก่อนถึงวันเปิดเทอมนั้นพี่สาวของฉันได้มาบอกว่าจะพาไปเที่ยวทะเลตามที่ฉันขอ
ชื่อทะเลที่พี่บอกนั้นไม่ได้รู้สึกคุ้นเคยในความทรงจำของฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันไม่รู้ว่าทะเลที่พี่บอกนั้นเป็นยังไงซึ่งภาพในหัวที่ฉันคิดไว้ก็เดาว่ามันคงไม่ต่างจากบางแสนหรือพัทยาซักเท่าไหร่
แต่ถึงอย่างนั้นฉันเองก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ขอแค่ได้ไปเที่ยวก็พอ
ในวันเดินทางฉันต้องตื่นเช้ามากกว่าปกติที่ตื่นในตอนปิดเทอม
นั่นทำให้ฉันรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย การไปเที่ยวของเรานั้นเป็นแบบไปเช้าเย็นกลับจึงไม่จำเป็นต้องเตรียมตัวอะไรมาก
ซึ่งนอกจากคนในครอบครัวแล้วก็มีอีกคนที่ไปด้วยคือเพื่อนสนิทฉันเอง
เราเดินทางกันด้วยรถส่วนตัวขับจากกรุงเทพไปถึงที่จอดรถแถวค่ายทหารเพราะต่อจากนั้นไม่อนุญาตให้เอารถเข้า
ต้องนั่งรถสองแถวหรือเดินเข้าไป
เส้นทางนั้นไม่ได้ไกลมากทำให้ต่อให้เดินไปก็ไม่ได้ทำให้เหนื่อยมากมายอะไร แต่เราก็เลือกที่จะขึ้นรถเพราะเรานั้น
“ขี้เกียจ”
พอเรามาถึงที่ชายหาดแล้วภาพที่เห็นนั้นเรียกได้ว่าเหนือความคาดหมายสุดๆ
เหมือนกับรูปในโปสเตอร์ทัวร์ท่องเที่ยวมัลดีฟส์ที่เคยเห็นผ่านๆอะไรประมาณนั้น
หาดทรายที่สะอาดไม่มีขยะหรือพวกเก้าอี้ชายหาดตั้งให้ดูเกะกะตา
เมื่อมองไปด้านหน้าก็ก็จะพบทะเลสีฟ้าเหมือนสีของท้องฟ้า ไกลออกไปจะพบเกาะ2-3เกาะ หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จฉันก็รีบลงไปเล่นน้ำกับเพื่อนทันที
ในตอนแรกนั้นเราเพียงแค่แช่น้ำกันเฉยๆ
แต่ซักพักเราก็เริ่มหันไปกดหัวอีกคนลงน้ำเล่น แกล้งกันไปมา พอเหนื่อยก็ขึ้นบกไปกินข้าว
แล้วก็ลงไปเล่นกันต่อรู้ตัวอีกทีแสงบนท้องฟ้าก็เริ่มหายไปแล้ว
สุดท้ายแล้วมันก็ไม่มีอะไรไปมากกว่าเล่นน้ำกับแกล้งเพื่อน
แต่ฉันกลับรู้สึกมีความสุขมากจริงๆเหมือนกับฝันดีในช่วงก่อนที่จะตื่น
ถึงวันเปิดเทอมฉันจะบ่นว่าไม่อยากเปิดเหมือนเดิมก็ตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น